güllə

is. Top, tüfəng, tapança kimi odlu silahlardan atmaq üçün qurğuşundan düzəldilmiş girdə və uzunsov mərmicik. Top gülləsi. Tüfəng gülləsi. – <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol ciyərini parçalayaraq böyründən çıxmışdı. Ə. S.. <Ovçu:> Niyə tələsdiniz? – dedi, – yaxşı ki güllələriniz dəymədi. . M. Rz.. Güllə açılmaq – atəş açılmaq, atılmaq (odlu silah haqqında). Yarım saat keçmədən soldan bir güllə açıldı. H. N.. Güllə atmaq – odlu silahdan atmaq, atəş açmaq. Havaya birbirinin ardınca üç güllə atdım. M. Rz.. Səhərə yaxın dalbadal iki güllə atıldı. İ. Ş.. Güllə boşaltmaq – bax güllə atmaq. Bir haray yuxuma güllə boşaltdı; Bir duyğu səsiymiş oyadan məni. . M. Araz. Güllə yağdırmaq, gülləyə basmaq (tutmaq) – hər tərəfdən çoxlu güllə atmaq. <Nəbi> qaçaqlar gələn kimi onları gülləyə basıb pərən-pərən edir. «Qaçaq Nəbi». . . Quldurlar bunları təzədən gülləyə tutdular. S. S. A..

◊ Güllə kimi – 1) çox tez, çox cəld, çox sürətli. Rəna qapıdan güllə kimi çıxdı. S. Rəh.. O, . . dəftəri götürüb güllə kimi pilləkənlə üzüaşağı yüyürür. Ə. Məmmədxanlı; 2) çox kəskin, çox ağır, çox təsirli. Paşanın sözü Həsən xana güllə kimi dəydi. «Koroğlu». Axırıncı söz güllə kimi Rüstəm kişinin sinəsini dəldi. M. İ.. Güllə mənzili – güllə atılan yerdən güllənin düşdüyü yerə qədər olan məsafə. Kəndə qədər bir güllə mənzili qalmışdı. Güllə sıxmaq – odlu silahı hədəfə yapışdıraraq vurmaq. Cibimdə silahım olsaydı, ürəyimə bir güllə sıxardım. M. C.. <Ələmdar> öz gülləsini Müqim bəyin kürəyinə sıxıb ağasının ciyərini çıxartdı. S. R.. Güllə tökmək – ərinmiş metaldan güllə qayırmaq. Gülləni gülləyə düzmək – çoxlu güllə atmaq, ara vermədən atəş açmaq.